Adest Musica bracht een mooi magazine uit, waarin ik iets mocht delen over hoe mijn acteervak bij het leven hoort: Adest Magazine – artikel in pdf

“Het maakt mij niet uit hoe de kunst de mensen bereikt. Als de afstand maar overbrugd wordt en de kunst warmbloedig twee kanten op stroomt. Op de toneelschool legde ik de kiem voor dit thema, zonder me toen te realiseren wat dat voor mijn manier van werken zou betekenen. Ik citeerde in mijn eindverslag de dichter en toneelschrijver Federico García Lorca:

“Dat idee van kunst om de kunst zou heel gruwelijk zijn als het niet zo hopeloos bekrompen was. Geen weldenkend mens gelooft nog in die onzin van pure kunst, kunst om de kunst zelf. In deze dramatische tijden moet de kunstenaar met zijn volk meehuilen en –lachen. Men moet de tak met lelies verlaten en zich tot aan het middel in de modder laten zakken, om diegenen die de lelies zoeken bij te staan.”

Nu, achteraf bekeken, dus niet zo vreemd, dat mijn kunstenaarschap zich vooral tussen de mensen afspeelt.”